خدمات سندبلاست رنگ - هزینه و اجرای حرفه ای در محل

انواع رنگ‌های صنعتی

بعد از سندبلاست، باید رنگ مناسب انتخاب شود. رنگ صنعتی نه فقط برای ظاهر، بلکه برای محافظت در برابر خوردگی، حرارت، اشعه UV و شرایط محیطی است.

اپوکسی (Epoxy): مقاومت خوب در برابر شیمیایی، چسبندگی عالی و سختی زیاد. معمولاً به عنوان لایه پایه یا میانی استفاده می‌شود.

زینک ریچ (Zinc‑Rich): رنگی که مقدار زیادی زینک دارد تا نقش کاتدی داشته باشد؛ زینک در برابر خوردگی عمل محافظتی می‌کند.

زینک فسفات (Zinc Phosphate): افزودن فسفات به سیستم رنگ به بهبود چسبندگی و مقاومت در برابر خوردگی کمک می‌کند.

پلی‌یورتان (Polyurethane / PU): دوام بالا، مقاومت UV، براقیت و ظاهر عالی، مناسب لایه تزیینی نهایی.

سیلیکون: برای درجه حرارت‌های بسیار بالا یا شرایط بسیار سخت، رنگ سیلیکونی یا پوشش سیلیکا استفاده می‌شود.

رنگ بهداشتی (Food‑grade یا Hygienic coatings): برای صنایع غذایی، نوشیدنی، دارویی؛ مقاومت در برابر مواد شیمیایی و استانداردهای بهداشتی دارد.

رنگ ضد خوردگی (Anti‑corrosion coatings): ممکن است ترکیبی از رنگ‌ها باشد؛ مثلاً پرایمر اپوکسی + روی‌ریچ + روی‌فسفات، سپس لایه میانی و لایه نهایی مقاوم.

 مقایسه ویژگی رنگ ها در سندبلاست رنگ

استانداردهای سندبلاست رنگ

سندبلاست رنگ‌آمیزی بر اساس استانداردهای بین‌المللی ارزیابی می‌شود. این استانداردها تضمین می‌کنند که سطح آماده‌سازی و پوشش رنگ به درستی انجام شده است.

استانداردهای آماده سازی سطح سندبلاست (SA):
استاندارد ISO 8501-1 (که در ایران با نام SA شناخته می‌شود)، سطوح مختلف آماده‌سازی را تعریف می‌کند:

Sa 1 (نظافت با برس): زنگ‌زدگی‌های سست و رنگ‌های قدیمی پاک می‌شوند.

Sa 2 (نظافت کامل): زنگ‌زدگی و رنگ قدیمی به طور کامل پاک می‌شوند و فقط آثار جزئی باقی می‌ماند.

Sa 2.5 (نظافت بسیار کامل): سطح تقریباً کاملاً تمیز است و فقط آثار بسیار کمی از زنگ‌زدگی یا لکه باقی می‌ماند.

Sa 3 (نظافت کامل تا رسیدن به فلز سفید): تمام زنگ‌زدگی، رنگ و آلودگی‌ها به طور کامل حذف می‌شوند و سطح فلز به رنگ سفید-متالیک خود می‌رسد.

SSPC (Steel Structures Painting Council) در آمریکا، معادل‌های SA را دارد مثل SSPC‑SP5 تا SP10.

NACE نیز استانداردهایی برای آماده‌سازی سطح دارد.

استاندارد پوشش رنگ

ضخامت رنگ (DFT): ضخامت فیلم خشک رنگ با دستگاه‌های مخصوص (مانند ضخامت‌سنج) اندازه‌گیری می‌شود.

میزان ضخامت رنگ (Dry Film Thickness یا DFT) بر حسب میکرون (µm) بسیار مهم است. اگر خیلی کم باشد، مقاومت کافی نیست؛ اگر زیاد باشد، ممکن است مشکلات تراکم، خشک شدن، یا ترک‌خوردگی ایجاد شود.

چسبندگی (Adhesion): میزان چسبندگی رنگ به سطح با استفاده از آزمون‌های مختلف مانند آزمون کراس‌هچ (Cross-Hatch) ارزیابی می‌شود.

تست خوردگی: پوشش رنگ در شرایط آزمایشگاهی برای مقاومت در برابر خوردگی، رطوبت و نمک بررسی می‌شود.

استانداردهایی مثل ISO 12944 برای محافظت در برابر خوردگی و دسته‌بندی محیط (C1 تا C5 در سواحل یا مناطق صنعتی) کاربرد دارد.

تست‌هایی مانند تست چسبندگی (Cross‑cut test, pull‑off adhesion)، تست نمک‌پاشی (Salt Spray according to ISO 9227)، تست‌های UV و مقاومت در برابر ضربه یا سائیدگی.

ابزار و تجهیزات مورد استفاده سندبلاست رنگ

برای اجرای موفق سندبلاست و رنگ‌آمیزی، به تجهیزات و ابزارهای مناسب نیاز است.

تجهیزات سندبلاست:

کمپرسور هوا: برای تأمین هوای فشرده مورد نیاز.

دیگ سندبلاست (Blasting Pot): مخزنی برای نگهداری ساینده و پرتاب آن با فشار بالا.

شلنگ سندبلاست و نازل: برای هدایت ساینده به سطح.

ساینده‌ها: انواع مختلفی از ساینده‌ها وجود دارد: سیلیس، گارنت، مسباره (کافی برای 2000 کلمه)، ساچمه‌های فولادی و غیره.

تجهیزات رنگ‌آمیزی:

دستگاه ایرلس (Airless Spray): رنگ را با فشار بالا و بدون هوا پاشش می‌کند. برای سطوح بزرگ و ضخامت‌های بالا مانند رنگ آمیزی کشتی مناسب است.

پیستوله بادی (Air Spray Gun): برای پاشش رنگ با استفاده از هوای فشرده. مناسب برای کارهای دقیق و کوچک.

ابزارهای اندازه‌گیری: ضخامت‌سنج، پروفایل‌سنج سطح، رطوبت‌سنج و دماسنج.

تجهیزات ایمنی:

ماسک‌های تنفسی: برای حفاظت از ریه‌ها در برابر گرد و غبار و بخارات رنگ.

لباس‌های محافظ: برای حفاظت از پوست.

دستکش و عینک ایمنی: برای حفاظت از دست‌ها و چشم‌ها.

مراحل اجرای سندبلاست رنگ

اجرای یک پروژه سندبلاست و رنگ به صورت مرحله به مرحله:

آماده‌سازی سطح اولیه: 

• پاکسازی اولیه: زدودن خاک، چربی، روغن، رنگ قبلی یا پوشش‌های غیرمستحکم.
• شستشو در صورت نیاز با آب، مواد شوینده یا فشار آب.
• خشک‌کردن سطح قبل از سندبلاست.

سندبلاست

• انتخاب روش مناسب (خشک، تر، شات).
• انتخاب ساینده مناسب و فشار مناسب هوا.
• انجام سندبلاست تا سطح به درجه مورد نظر برسد (برای مثال SA2.5).

کنترل زبری و تمیزی سطح بلافاصله پس از سندبلاست قبل از اینکه سطح زنگ بزند یا گردوغبار مجدداً بنشیند.

آماده‌سازی رنگ‌آمیزی

• انتخاب پرایمر مناسب. پرایمرها اولین لایه محافظ هستند.
• تعیین ضخامت هر لایه: پرایمر، لایه میانی، لایه نهایی.
• تعیین شرایط محیطی: دما، رطوبت، باد، نور مستقیم آفتاب یا باران. رنگ‌آمیزی باید در شرایط مناسب باشد.

اجرای رنگ‌آمیزی

• اعمال پرایمر، سپس لایه میانی و نهایی.
• استفاده از روش‌هایی مثل ایرلس یا اسپری یا قلم‌مو با توجه به نیاز.
• زمان بین لایه‌ها (بین پرایمر و لایه میانی، بین میانی و نهایی) باید رعایت شود تا لایه قبلی خشک یا حالت مناسب بگیرد.

نظارت کیفیت

• بعد از رنگ‌آمیزی: بررسی ضخامت رنگ، چسبندگی، ظاهر، یکنواختی رنگ.
• انجام تست‌های لازم: تست نمک‌پاشی، تست UV، تست چسبندگی.
• کنترل نواحی مشکل‌دار و ترمیم.

نگهداری پس از اجرا

• بازرسی دوره‌ای برای مشاهده اثرات محیطی مثل زنگ، رنگ کنده شده، ترک‌ها.
• شستشوی سطوح خارجی در صورت تجمع آلودگی نمکی یا صنعتی.
• ترمیم به موقع بخش‌هایی که رنگ آسیب دیده است.

مزایا و معایب سندبلاست رنگ

مزایای استفاده از سندبلاست رنگ: 

• چسبندگی عالی رنگ به سطح سالم و تمیز.
• افزایش چشمگیر عمر مفید پوشش رنگی و کاهش هزینه تعمیرات مکرر.
• مقاومت بیشتر در برابر خوردگی، رطوبت، شرایط محیطی سخت، UV.
• ظاهر زیبا و یکنواخت‌تر.
• امکان اجرای رنگ‌های تخصصی و لایه‌های مختلف محافظتی.

معایب سندبلاست رنگ:

• هزینه مقدماتی (تجهیزات، نیروی متخصص، مواد ساینده).
• زمان بیشتر برای آماده‌سازی سطح و ایجاد کیفیت بالا.
• نیاز به شرایط محیطی مناسب (هوای خشک، دمای مناسب، رطوبت پایین).
• گرد و غبار، آلودگی محیطی در روش خشک؛ نیاز به کنترل دقیق برای ایمنی.
• با سطح بسیار خوردگی‌شده یا زنگ شدید، ممکن است نیاز به هزینه قابل توجه برای بازسازی باشد.
• انتخاب رنگ نامناسب یا اجرای ضعیف می‌تواند همه مزایا را از بین ببرد.

چگونه هزینه سندبلاست رنگ محاسبه می‌شود؟

عوامل مؤثر بر هزینه سندبلاست رنگ شامل موارد زیر است:

• مساحت سطح به متر مربع: هرچه بزرگ‌تر باشد، هزینه بیشتر.
• نوع سطح و جنس زیرین: فولاد، آلومینیوم، فولاد گالوانیزه، … برخی سطوح به آماده‌سازی بیشتر نیاز دارند.
• درجه آلودگی / زنگ: باید قبل از سندبلاست تمیز شود؛ اگر زنگ زیاد باشد، هزینه زمان و کار افزایش می‌یابد.
• نوع ساینده: گرانت، ماسه سیلیسی، مسباره و غیره؛ همچنین میزان مصرف ساینده.
• رنگ و پوشش انتخاب‌شده: پرایمر ساده یا اپوکسی با روی، پلی‌یورتان، رنگ تخصصی ضد حرارت، رنگ بهداشتی و غیره هر کدام قیمت متفاوت دارند.
• ضخامت پوشش مورد نیاز: اگر ضخامت بالاتر باشد، مصرف رنگ و زمان اجرا بیشتر خواهد بود.
• محل اجرا: پروژه در کارخانه، در محل باز، در ارتفاع یا شرایط دشوار هزینه‌ها را بالا می‌برد.
• دستمزد نیروی کار و تجهیزات ایمنی: متخصص بودن کارگر، کیفیت اجرای کار، تجهیزات حفاظتی و ایمنی هزینه دارد.
• حمل‌ونقل مواد و تجهیزات: رنگ، ساینده، ماشین‌آلات باید حمل شوند؛ اگر محل دور باشد، هزینه حمل بیشتر است.

برای سطحی که کاملاً فلزی و زنگ‌زدگی متوسط دارد و نیاز به رسیدن به SA2.5، با رنگ اپوکسی‑پلی‌یورتان لایه سه‌گانه، قیمت به ازای هر متر مربع می‌تواند متفاوت باشد بسته به منطقه، اما معمولاً هزینه شامل آماده‌سازی، سندبلاست، پرایمر، لایه میانی و نهایی به همراه نیروی کار باشد.

برای هر پروژه باید استعلام هزینه را از آکام گرفت.